Dzisiejszy przemysł nastawiony jest na wysoką skuteczność oraz efektywność pracy. Przez to również ten obszar jest coraz silniej rozwijany technologicznie, zwłaszcza pod kątem komputeryzacji, przez co tak często stosuje się dzisiaj urządzenia CNC. Budowa tego typu maszyn oraz obrabiarek, którymi sterują nie, są jednak tak skomplikowane, jakby się to mogło wydawać.
Czym w ogóle jest CNC?
CNC oznacza komputerowe sterowanie urządzeń numerycznych (Computerized Numerical Control). Jest to pewne spektrum maszyn, których działanie jest sterowane komputerowo i istnieje w ich przypadku możliwość przeprogramowania, czyli np. stworzenie kilku różnych produktów za pomocą jednej maszyny (starsze rozwiązania na to nie pozwalały, np. maszyny hard-wired). Wysoka powtarzalność i szybkość wykonywania obróbki sprawia, że urządzenia CNC są tak często używane w przemyśle.
Rodzaje i budowa obrabiarek CNC
Wyróżnić można kilka urządzeń tego rodzaju. Chodzi między innymi o frezarki, elektrodrążarki, tokarki. Budowa i zasada działania poszczególnych z nich może się różnić. Frezarki to maszyny, które posiadają ruchome narzędzia, natomiast podstawa obrabiarki jest nieruchoma, tak samo detal. Inaczej sprawa wygląda w przypadku tokarek, ponieważ te urządzenia poruszają przede wszystkim detalem. Wszystkie z maszyn są wyposażone w komputer służący do sterowania i programowania.
Każda frezarka CNC posiada podstawę, na której umieszczany jest detal. Nad nim znajduje się narzędzie obróbcze, czyli tak zwany frez. Porusza się on obrotowo (niczym wiertło). Ramię przesuwa się po osiach X, Y oraz Z wycinając, a dokładniej frezując pożądane kształty. Wyróżnia się frezarki jednowrzecionowe lub wielowrzecionowe (mogące wykorzystywać naraz kilka narzędzi – frezów, co znacznie przyspiesza pracę).
Tokarki CNC są wykorzystywane do obróbki skrawaniem brył obrotowych. Chodzi na przykład o wałki, stożki, kule, gwinty. Są one montowane w uchwycie, a następnie wprowadzone w ruch obrotowy. Następnie do obracającego się elementu przykłada się tzw. nóż tokarski lub wiertło, które skrawają jego powierzchnię. Co ciekawe, pierwsze, prymitywne tokarki były znane w Mykenach około 1200 r. p.n.e.
Elektrodrążarki natomiast są nieco bardziej skomplikowanymi maszynami. Do drążenia wykorzystują zjawisko erozji elektrycznej, która idzie w parze z wyładowaniami elektrycznymi. Urządzenia te są najczęściej stosowane w przypadku materiałów trudno-skrawalnych, a więc takich, które są zbyt twarde, by użyć w ich przypadku tokarki lub frezarki. Można nimi obrabiać wyłącznie te materiały, które są przewodnikami prądu elektrycznego.